GÖKSEL YURT

Tanrı kendisine sığınan herkese, hangi dinden, ırktan ya da ulustan olursa olsun, yeni bir milliyete ya da yeni bir dine değil, sonsuz yaşama, göksel vatana girme hakkını verir. Bu göksel yurtta... “her ulustan, her oymaktan, her halktan, her dilden oluşan, kimsenin sayamayacağı kadar büyük bir kalabalık Tanrının huzurunda duracaktır". Bu topluluk insanların eseri değil, Tanrı’nın yapıtıdır. İnananların, sevgiye dayalı bu birlikle birbirine sımsıkı sarılmalarını sağlayan neden de bir takım ortak kurallar, ayinler, töreler ya da dogmalar kesinlikle değil, Tanrının ta kendisidir: "Rab de her gün yeni kurtulanları onların arasına katıyordu”.

Sonuç olarak, gerçeğin anahtarı, yani Yeşua Mesih’e gerçekten bağlanan kişilerdeki mühür, yüreklerindeki saflıktır. Saf ruhtan yoksun olan beden, nasıl ölüyse, kişi saf ruhtan yoksunsa, Mesih imanlısı olamaz; böyle kişilerden oluşan mezhep de Mesih’in Topluluğu değildir. Mesih’in evrensel Topluluğu, tarih boyunca gerçeğe gönülden bağlananların toplamıdır. Mezhep veya milliyet anlayışının ötesindedir. Birliği tam ve Tanrı katındadır, çünkü Kendisine bağlı gönülleri yalnız Tanrı tam olarak bilir. Bu boyutta ayrılık ya da bölünme söz konusu olamaz. Bu saf ruhlar göksel vatanda bir olacak ve Tanrı huzurunda bulunacaklardır. Halbuki yerel Dinsel Topluluklar, belirli bir adreste inananlarının ibadetlerini yapmak, kitaplarını anlamadan ezberlemek, topluluk liderlerine körü körüne itaat ve menfaat bağlarıyla birbirlerine destek sağlamak için bir araya geldikleri topluluklardır. Bu şekliyle politik kuruluşlardan başka bir şey olamazlar. Politikanın ise temeli, dünyevi hırsların tatminidir ve yapı taşı yalandır. Hemen yanı başlarındaki Somali denen ülkede insanlar açlıktan kırılıp kitlesel ölümlere maruz kalırken Arapların tatlı ve yiyeceklerine altın tozu ve altın kağıtlar katıp yemesi, Arakan vahşetini batının görmezden gelmesi başka söze hacet bırakmıyor.