İNSANIN GERÇEĞİ BİRDİR VE BUDUR

Dünyasal şeylere atfedilen önem büyük bir yanılgıdır. Çünkü bu hal düşüncelerimizi sonsuz olan Bir'den geçici olana çevirir. Bu durumda Tanrı kelimesini duyan, bu kelimenin gerisindeki sonsuzluğu değil de fani olanı düşünür. Baba, Oğul, Kutsal Ruh, yaşam, ışık kelimelerinde aynı durum söz konusudur. Örneğin ezeli Evrensel Bilinç olan Baba Ortodoks ikonlarında bulutların üzerinde oturan yaşlı bir adam olarak tahayyül edilmektedir. Bu nedenle din adamlarından belki çoğu, diğer insanlardan ise hemen hemen hepsi, Kutsal Ruhun anlamından habersizdir. Ateistler gibi birçok sözde dindar da hala kendini fiziksel bedeninden ibaret saymaktadır. Hakikat ise insanın fizik beden olmadığı ve bir ruh olduğudur. Bir insanın fizik bedeni ölünce ruhu da ölmez. Ruhun ölümü ise ikinci ölümdür ve bunun anlamı Yeşua'nın şu sözünde saklıdır: "Siz beni takip edin. Bırakın ölüler kendi ölülerini gömsünler."

Ancak kişi bizzat kendisi ruhsal deneyimiyle bu kelimelerin anlamındaki sonsuzluğu kavramışsa bunları idrak edebilir. Bunun dışında kalan sıradan insanlar için bu kelimeler sadece kafa karıştırır. Eğer bizler Kutsal boyuta ulaşmış olsaydık, Kutsal boyuta ait sonsuz anlamlar için dünyasal boyuta ait sınırlı kelimeleri kullanmazdık.

Bu dünyada isimler türetilmiştir çünkü gerçeği bunlar olmadan algılayamayız. Gerçek birdir fakat çok olarak sunulmaktadır. Biz insanların lehine olan bu durum, bizi Bir olanı idrake götürecek çokluk sevgisi vasıtasıyla olacaktır. Gerçeği bilmeden, niye yaratıldıklarını ve ezeli hedeflerinin ne olduğunu bilmeden yaşayan insanların yaşamı hayvanların yaşamlarıyla kıyaslanabilir. Gerçeğimizin bilgisi bize Tanrı tarafından ve Yeşua Mesih vasıtasıyla yollanmıştır.

Kutsal Ruh bilinçlerini geliştirerek ruh olarak en üst boyuta çıkmış önceki insanların bir toplamıdır. Tanrının huzuruna çıkmak ve orada ebedi olarak kalmak, her ruhun tekamül etme sürecinin nihai hedefidir. Tanrının huzurunda devamlı kalma hakkını kazanan bireysel bilinçler, orada çözünerek birleşik bir hal alırlar. Bir Bütün oluştururlar ancak Tanrıdan özel bir görev aldıklarında, bu görevi icra etmek için tekrar Bütünden ayrılıp bireyselleşirler.

Dünya yaşamı süresinde en üst boyutta doğma hakkını kazanan insan ruhları, Mesihin gerçek takipçileri, gerçek İsevilerdir. Kendileri de Mesih olmuştur. Bedenleri öldüğünde bu ruhlar ölümsüzlük kazanır ve onlar dünyanın sonunda dahi ölmeyeceklerdir.

Yeşua2000